நான் ஏன் பட்டயக் கணக்கனானேன்?

பட்டயக் கணக்கன் என்றால் சார்டர்ட் அக்கவுண்டன்ட் என்று முதலிலேயே தெளிவு படுத்திவிட விரும்புகிறேன். என்னைப் பொறுத்தவரை மிகக்கடுமையான / கொடுமையான படிப்பு என்றால் அது சி.ஏ.வாகத்தான் இருக்க முடியும். அப்படியும் நிறைய மாணவர்கள் இந்தப் படிப்பில் விழுந்து விட்டில் பூச்சிகளாக மாறிவிடுகின்றனர்.


முதலில் ஒரு ஆடிட்டரிடம் டிரையினிங் சேர வேண்டும். அங்கே நிறைய வேலை இருக்கும். அப்படியே படிப்புக்கும் ரெஜிஸ்டர் செய்ய வேண்டும். வேலை செய்து கொண்டே படிக்க வேண்டும். நன்றாக எழுத வேண்டுமென்றால் கோச்சிங் கிளாஸ் போக வேண்டும். பகலிலெல்லாம் வேலை இருக்கும் என்பதால் கோச்சிங் கிளாஸ் காலை ஆறிலிருந்து எட்டு வரையும் மீண்டும் மாலை ஆறரையிலிருந்து ஒன்பது வரையிலும் இருக்கும். சனி ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் காலை ஆறு முதல் இரவு எட்டு வரை இருக்கும். (இது 6மாதங்களுக்குத்தான்!)


இதுபோல இன்டர், ஃபைனல் என்று இரண்டு நிலைகள். ஏதாவது ஒரு பேப்பரில் ஃபெயில் என்றால் எல்லாவற்றையும் மீண்டும் எழுத வேண்டும். ஆனால் ஏதாவது ஒரு பேப்பரில் அறுபதிற்கு மேல் எடுத்து ஃபெயிலான பேப்பரில் முப்பதிற்கு மேல் எடுத்திருந்தால் அறுபது எடுத்த பேப்பர் மீண்டும் எழுதத் தேவையில்லை.


அது போல பாஸ் மார்க் நாற்பது. அக்ரிகேட் என்று ஒன்று உண்டு. அதாவது ஒரு குரூப்பில் 3 அல்லது 4 பேப்பர் இருக்கும். 3 பேப்பர் ஆனால் மொத்தமாக 150க்கு மேலும் 4 பேப்பரானால் மொத்தமாக 200க்கு மேலும் எடுக்க வேண்டும். 3 பேப்பரிலும் 40,40,40 என்று எடுத்து பாஸ் செய்தாலும் மொத்தமாக ஃபெயில்தான்! மீண்டும் எல்லாம் எழுதவேண்டும்.


இப்படிப்பட்ட தடைகளையெல்லாம் தாண்டி இறைவன் அருளால் ஒரே அட்டெம்ப்டில் பாஸ் செய்து பட்டயக்கணக்கரானதற்கான காரணங்களை இப்போது ஆராய்ந்ததால் எனக்குக் கிடைத்தவற்றை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.


1. நான் தூக்கத்தை வெறுக்கிறேன்.


2. என் வாழ்க்கையை நான் சிறுவனாக இருக்கும் போதே மகிழ்ச்சியாகக் கழித்துவிட்டேன்.


3. எனக்கு டென்ஷனில்லாமல் வாழப் பிடிக்காது.


4. எனக்கு அமைதியற்ற குடும்பச் சூழல்தான் வேண்டும்.


5. எனக்குப் பிடித்த பொன்மொழி 'கடமையைச் செய், பலனை எதிர்ப் பார்க்காதே'.


6. எனக்கு என் பெற்றோருடனோ, மனைவி, குழந்தைகளுடனோ, சுற்றத்தாருடனோ நேரம் செலவழிக்க விருப்பமில்லை.


7. எனக்கு என்னையே பழி தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆவல் உண்டு.


8. என் நண்பர்களிடமிருந்து பிரிந்து விட வேண்டுமென்று எனக்கு ஆவல்.


9. எனக்கு பொது வாழ்க்கையோ, மற்றவர்களோடு பழகுவதோ பிடிக்காது.


10. எனக்கு விடுமுறை நாட்களில் கூட வேலை செய்யவேண்டுமென்று விருப்பம்.

மேலே சொன்னவைதான் நடந்திருக்கிறது. நடந்து கொண்டிருக்கிறது. பெரும்பாலான சி.ஏ.க்களின் வாழ்க்கை இப்படித்தான் போகிறது. இவற்றோடு இன்னொன்றையும் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.

11. எனக்கு பிளாக் எழுத ஆரம்பித்து நிறுத்திவிட வேண்டுமென்ற எண்ணம் உண்டு!!!.

(முதல் பத்தும் சி.ஏ. நண்பனிடமிருந்து வந்த குறுஞ்செய்தியின் தமிழாக்கம்).

இதனால் சகலருக்கும் தெரிவிப்பது யாதெனில் அடிக்கடி வலைப்பக்கத்திலிருந்து காணாமல் போய்விடுவேன்.

அப்பப்ப வருவேன் ஆனா எப்பெப்ப வருவேன்னு தெரியாது!!!